با در نظر گرفتن این واقعیت که استیک اسید و سیتریک اسید به خوبی برای آنها شناخته شده بوده است، میتوان فرض کرد که احتمالا از این محلولها استفاده میشده است.
وی در پاسخ به این که چنین باتری با تکنولوژی آن زمان قادر به تولید چه میزان ولتاژ و جریان الکتریکی بوده است، اظهار کرد: ولتاژی که در سل گالوانی ایجاد میشود، توسط تفاوت بین پتانسیلهای نرمال الکترودهای به کار رفته مشخص میشود که بنا بر تعریف، مقدار آن برابر است با تفاضل پتانسیل نرمال کاتد و پتانسیل نرمال آند. چون پتانسیل نرمال مس 35/0 ولت و پتانسیل نرمال آهن 44 / 0 ولت است، پس به صورت تئوری ولتاژ باتری اشکانیان مقداری برابر 79/0 ولت است، اما با آزمایشهای انجام شده به کمک باتری شبیه سازی شده پارتها و استفاده از محلولهای الکترولیت گوناگون نشان داده شده که چنین باتریای تنها قادر است ولتاژ 5/0 ولت را تولید کند. جریان الکتریکی به دست آمده از این باتری هم در حدود چند میلی آمپر است.
این دانشجوی مبتکر درباره فرضیه آبکاری طلا نیز گفت: به منظور رسوب دهی الکتریکی طلا، آند طلایی و شیء مورد آبکاری بایستی توسط سیمی به پایانههای یک منبع جریان متصل شده و در مخزن آبکاری حاوی محلول نمک طلا غوطهور شوند.
این واکنش احیا به پتانسیلی برابر 71 / 1 ولت که به طور چشمگیری زیاد است، نیاز دارد. به همین دلیل از محلولهای کمپلکس طلا استفاده میشود که پتانسیل رسوب دهی آنها به مقدار قابل توجهی کمتر از یون طلای منفرد است.
وی خاطرنشان کرد: یونهای سیانید طلا به خاطر انحلال آسان در آب و احیا در پتانسیل پایین 61 / 0- ولت مناسبترین گزینه است. یونهای سیانید طلا بر روی کاتد، جایی که قرار است آب طلا داده شود، احیا میشوند. آند طلایی یونهای مورد نیاز در محلول الکترولیت را دوباره جانشین میکند، با گذر زمان طلا به آهستگی از میله آندی به شی مورد نظر در کاتد منتقل میشود.
طاهری نجفآبادی در پاسخ به پرسش که با توجه به این که طلا، نجیبترین فلز موجود، تنها در مخلوطی از اسید نیتریک و اسید هیدروکلریک حل میشود که نه تنها مخلوط آنها بلکه خود این مواد نیز احتمالا برای اشکانیان شناخته شده نبودهاند،
زرگران اشکانی چگونه ترکیب شیمیایی سیانید طلا را میساختهاند و آیا از دیگر محلولهای طلا برای آبکاری استفاده میشده است، گفت: از آنجا که احتمالا هیچ حلالی برای طلا در روزگار پارتها وجود نداشته، محققان با فرضیات مختلف سعی در نشان دادن راهی کردهاند که از طریق این پارتها سیانید طلا را که برای آبکاری لازم بوده و در طبیعت که از طریق آن پارتها سیانید طلا را که برای آبکاری لازم بوده و در طبیعت هم وجود ندارد، تولید میکردهاند.
وی خاطرنشان کرد: یکی از این فرضیهها براساس انحلال طلا در هیومیک اسید موجود در آب شور حل است. چنین فرایندی با توجه به وجود باتلاقهای نزدیک دجله و فرات و با تلاش فراوان در آن زمان ممکن به نظر میرسد. راهکار آسانتر و عملیتری نیز هست، مبنی بر این که پارتها طلا را در مایع صفرای حیوانات حل کرده و از محصول به دست آمده برای آبکاری استفاده میکردهاند، یا ممکن است طلا را در میان پوست حیوانات مردهای چون خوک، بز و گاز قرار میدادهاند، به طور طبیعی الیاف پروتئینی پوست حیوان تنین را به صورتی جذب میکنند که پوست همچون چرم خشک میشود.
طاهری نجفآبادی تصریح کرد: در بین مهمترین تنینهای آلی، میتوان چوب بلوط و بوتههای سماق را نام برد. با وجود این، اگر تنین به مقدار کافی موجود نباشد، اسیدهایی تشکیل میشوند که قادر به انحلال طلای قرار داده در میان پوست هستند، به کمک چنین «سوپ طلا»یی اشکانیان قادر به انجام آکاری الکتریکی بودهاند.
وی با بیان این که محلولهای سیانید طلا به سادگی در هزاران سال پیش تولید میشدهاند، تصریح کرد: دیگر بررسیها نشان دادهاند که سیانید طلا را میتوان هنگام شکل دهی طلا به صورت ورق از طریق چکش کاری ورقهای طلا بین زبانههای چرمی تهیه کرد، علاوه بر این، امکان دارد که زرگران اشکانی طلا را از طریق هستههای خرد شده میوهها درون مایعات در حال هوا دهی تصفیه میکردهاند. با چنین تصفیهای یکی از ترکیبات میوه به نام «آمیگدالین» یونهای سیانید را به صورت هیدرولیتیک جدا میکند؛ بنابراین، طلا که با جریان هوا در حال تحرک است، اکسید شده و تولید سیانید طلا میکند.
در این ارتباط، فهرستی از محصولات کشاورزی تهیه شده است، که دربردارنده مقادیر قابل توجهی ترکیب سیانید هستند.
طاهری نجفآبادی درباره فرضیه کاربرد پزشکی گفت: در تمدن بینالنهرین پزشکان بسیار ماهری زندگی میکردند که گاهی به جادوگری نیز مشغول بودهاند. در این دوره، طب عمدتا به تجویز دارو متکی بود و از سوزن برای انتقال دارو به بدن استفاده میشده است که یافته شدن سوزنهای برنزی و آهنی در کنار این باتریها دلیلی بر این مدعاست . شاهد دیگر این که یونانیان و رومیان از ماهی برقی برای بیحس کردن و تخفیف درد استفاده میکردند.
استفاده از این نوع ماهی برای کاهش درد و به ویژه نقرس پا حدود سال 47 تا 48 میلادی به ثبت رسیده است. نکته اصلی در این مداوا، استفاده از جرقههای الکتریکی کوچکی است که این ماهی تولید میکند که احتمال استفاده از جریان الکتریکی باتری را برای تخفیف درد عملیتر میکند.
وی از همکاری شرکت آذرالکترود، عمار میرزایی، احسان وزیری بمی، رسول محمدی نصیری، حسین پاک دل و سینا قاسمی در مراحل گوناگون این طرح تشکر کرد.
ایرانیا مبدا علم هستند.اینو همهی جهان می دونند.انشالله حالا هم بتونیم به همان دوران سابق برگردیم.ما می تونیمو
جواد وبلاگتون خیلی عالیه خسته نباشید.